Μυθικός Ποταμός Κτήμα Γκόφα

2017  50-50 Μαλαγουζιά-Σοβινιόν Γκρι, 15.3.2020 Δεν πίνονται τόσο ευχάριστα όλα τα λευκά ’17άρια το 2020 και ακόμα λιγώτερα αντέχουν ένα μαύρο ριζότο

σουπιάς χωρίς να λυγίσουν.

    Αυτό εδώ είχε αντέξει με το παραπάνω πριν κάπου 15 μήνες, οπότε χτες που επανέλαβα το πιάτο ένοιωθα αρκετή σιγουριά –και λίγη ανησυχία-να το ξαναδοκιμάσω, μια και είχα μια φιάλη ακόμα. Και για μια ακόμα φορά όχι μόνο άντεξε, αλλά ήταν απολαυστικό ως το τέλος. Το λεμονοπράσινο είχε πάρει προς το αχυρένιο, τα πρωτογενή στη μύτη λευκόσαρκα ροδάκινα, αχλάδι, γρέιπφρουτ, ανανάς και λίγο άχυρο ήταν ακόμα εκεί, αν και λιγώτερο έντονα, ενώ η εξέλλιξη στη φιάλη είχε δώσει έντονα αρώματα από αποξηραμένα άνθη και φλούδες πορτοκαλλιού, χωρίς να χάνεται η ένταση, αλλά να αποκτά ένα στιβαρό ώριμο χαρακτήρα. Η υψηλή οξύτητα ήταν πλεον τυλιγμένη σε γλυκόπικρες αποξηραμένες φλούδες κουμ-κουάτ και νεραντζιού, ενώ τα λευκόσαρκα και ο ανανάς είχαν ωριμάσει αλλάζοντας την υφή στο γεμάτο σώμα. Σχεδόν μακρά επίγευση που δεν συρρικνώθηκε όταν συναντήθηκε με το μαύρο ριζότο, γνωρίζονταν άλλωστε. Ένα κρασί με χαρακτήρα για εξέλιξη. Και άψογο ταίριασμα στο καλύτερο ριζότο σουπιάς που έχω φτιάξει ποτέ.

    Ο Μυθικός Ποταμός (από τον Ασωπό που κυλάει πλάι στο οινοποιείο και γίνεται αφορμή για ρίβερ πάρτυ κάθε χρόνο στις Μεγάλες Μέρες Νεμέας) είναι χαρμάνι 50-50 της αγαπημένης σας Μαλαγουζιάς με το αγαπημένο μου Σοβινιόν Γκρι, αυτό το αδικημένο ξαδερφάκι του Σοβινιόν Μπλάν, που σιωπηλά υπάρχει σχεδόν σε κάθε λευκό χαρμάνι Μπορντώ για να δώσει σημαντικές πινελιές οξύτητας, σώματος και αυτή την υπόπικρη φίνα επίγευση. Εδώ έχουμε το μοναδικό ελληνικό χαρμάνι σε κάπου 6500 φιάλες από επικλινή αμπέλια στο Κούτσι.

    Αγάπησα αυτό το κρασί από την πρώτη στιγμή για τον έντονο χαρακτήρα του, τα ιδιαίτερα αρώματά του, το γεμάτο σώμα και την διάρκεια στην επίγευση και στο χρόνο και ποτέ δεν άλλαξα γνώμη, χρόνια τώρα,  ούτε κατάλαβα γιατί η δημοτικότητά του δεν ακολούθησε την ανοδική πορεία των άλλων ετικετών του κτήματος. Δεν δοκιμάζετε και εσείς να μου εξηγήσετε;

    Α, και να μην ξεχάσω, είναι σαφές πλέον πως οι καλύτεροι οινοποιοί μας παρουσιάζουν όλο και συχνότερα λευκά κρασιά που παλαιώνουν και δεν έχουμε κανένα λόγο να ψάχνουμε τα φρεσκοεμφιαλωμένα της κάθε χρονιάς, που θα είναι και κάπως άγουρα, δεν θα έχουν προλάβει να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Ξέρω ότι 15 χρόνια πριν λέγαμε τα αντίθετα, αλλά τότε ήταν άλλη ζωή, προ Χριστού, ούτε έξυπνα κινητά δεν είχαμε.